Zmieniamy się, patrząc na innych?

Główne cele życiowe Polaków: praca i dobre warunki materialne

30 proc. Polaków deklaruje, że głównym celem życiowym jest dla nich praca i jej utrzymanie. Na drugim miejscu znalazły się odpowiednie warunki materialne, które wymieniło 26 proc. respondentów - wynika z najnowszego sondażu CBOS przeprowadzonego w dniach 3-6 marca 2006 roku na reprezentatywnej próbie 1081 dorosłych Polaków.

72 proc. ankietowanych przyznało, że ma rozmaite dążenia i chce coś osiągnąć w życiu. Do braku aspiracji życiowych przyznało się 28 proc. respondentów. Z sondażu wynika, że "z dnia na dzień" żyje 45 proc. ankietowanych z wykształceniem podstawowym i 18 proc. z wykształceniem wyższym.

95 proc. Polaków w wieku od 18 do 24 lat ma jasno określone cele, które motywują ich do aktywności życiowej. Brak jakichkolwiek dążeń deklaruje 64 proc. ankietowanych powyżej 65 roku życia.

Na kolejnych miejscach celów i dążeń życiowych Polaków znajduje się wykształcenie - 17 proc. respondentów zamierza kontynuować edukację lub podnieść dotychczasowe kwalifikacje.

Głównym dążeniem 16 proc. badanych jest budowa lub kupno mieszkania czy domu. 14 proc. podkreśla, że ich dążeniem jest przede wszystkim posiadanie dzieci i wykształcenie ich. Wysokie miejsce w hierarchii celów zajął czas wolny, na który wskazało 11 proc. badanych.

Kobiety - częściej niż mężczyźni - wskazały na dążenie zdobycia odpowiedniej pracy (32 proc.) i wykształcenia (19 proc.). Częściej też podkreślały chęć posiadania dzieci (16 proc.).

Mężczyźni na pierwszym miejscu stawiają osiągnięcie odpowiednich warunków materialnych (30 proc.). 19 proc. mówi o budowie lub kupnie mieszkania bądź domu, 11 proc. - o wymianie samochodu.

Dla badanych zajmujących stanowiska kierownicze najważniejszy jest wolny czas (26 proc.). Bezrobotni wskazują na pracę (67 proc.) i odpowiednie warunki materialne (27 proc.). Uczniowie i studenci chcą przede wszystkim zdobyć wykształcenie (74 proc.) i pracę (61 proc.). Ankietowani emeryci wskazują na odpowiednie warunki materialne (27 proc.) i zdrowie (25 proc.)

Zmieniamy się?

 

Przypomnij sobie trzy dobre zmiany, które wprowadziłeś w przeszłości i wciąż mają znaczący wpływ na Twoje życie. Jak ich dokonałeś? Jakim sposobem stały się możliwe? Być może warto zastosować ten sam sposób w stosunku do zmian, których pragniesz teraz..???

 

Są ludzie, dla których zmiana i dążenie do samodoskonalenia wpisane są na stałe w ich życiową strategię. Niestety, zdecydowana większość z nas prędzej dojrzeje do zmiany na drodze porównywania się z innymi: sąsiad jeździ lepszym samochodem, szwagrowi udał się biznes, a żona suszy głowę, że chciałaby zmienić mieszkanie

Co to za potrzeba?

Są ludzie, dla których zmiana i dążenie do samodoskonalenia wpisane są na stałe w ich życiową strategię. Dla nich życie to poszukiwanie - harmonijne, nieobsesyjne - i nie potrzebują do podejmowania kolejnych prób żadnej zewnętrznej motywacji. To typ ludzi otwartych, kreatywnych, przekonanych o swojej gotowości do zmiany i chętnych do zmiany. Niestety, odsetek takich osób jest niewielki. Zdecydowana większość z nas prędzej dojrzeje do zmiany na drodze porównywania się z innymi: sąsiad jeździ lepszym samochodem, szwagrowi udał się biznes, a żona suszy głowę, że chciałaby zmienić mieszkanie. Taka zewnętrzna motywacja częściej nas prowokuje do działania i ulepszania swojego życia. Czy przykład innych ludzi może być inspiracją do zmiany? Może, ale nie musi. Obserwowanie sukcesu przez duże S, radykalnych zmian, śmiałych decyzji podejmowanych przez innych dla części społeczeństwa może być w pewnym stopniu destrukcyjne. Musimy pamiętać, że oprogramowanie psychiki, które cudzy sukces przemienia w wyzwanie: "super, komuś się udało, uda się i mnie”, występuje stosunkowo rzadko. Przy takim narodowym wręcz braku wiary w siebie obraz wygórowanych, odległych i nieosiągalnych sukcesów może działać deprymująco. Prędzej pomyślimy, że nigdy nie będzie nas stać na taki krok, niż zapiszemy się do grona odważnych, do których świat należy. Taki typ osobowości, zamiast dążyć do polepszenia jakości swojego życia, zacznie unikać ludzi sukcesu i otaczać się równymi sobie, a najlepiej jeszcze gorszymi. Wtedy samoocena na chwilę się poprawia.

Jak jednym słowem określić to, czego mamy szukać?